راهنمای اصطلاحات رایانش ابری

رایانش ابری در حال تغییر کسب‌و‌کارها است. این راهکار، روش جدیدی برای تسهیل تعاملات و دسترسی به اطلاعات را از نقاط مختلف جغرافیایی و بدون هزینه‌های سربار مربوط به نگهداری از منابع، فراهم آورده است. در نتیجه شرکت‌های نرم‌افزاری انعطاف بیشتری داشته و کاربر را قادر می‌سازند تا به جای خرید کل بسته نرم‌افزاری تنها آن نرم‌افزارهایی را خریداری کند که به آن نیاز دارد.
با وجود اینکه بسیاری از شرکت‌ها از رایانش ابری استفاده می‌کنند، ولی عده زیادی کاملا ترمینولوژی رایانش ابری را درک نکرده‌اند. زبان تخصصی رایانش ابری ممکن است گیج‌کننده باشد، بنابراین در ادامه سعی کرده‌ایم عبارت‌های مصطلح در این زبان را برای شما بشکافیم.

رایانش ابری

به جای ذخیره‌سازی داده‌ها به صورت محلی روی کامپیوترهای شرکت یا شبکه شرکت، رایانش ابری شامل ذخیره‌سازی داده‌ها و منابع به اشتراک گذاشته شده شرکت در یک پلتفرم متمرکز ایمن است. به جای استفاده از سرورهای شرکت، در این روش منابع شرکت در دستان یک سازمان طرف سومی قرار می‌گیرد که وظایف مربوط به تعمیر و نگهداری و در دسترس‌پذیری هر سرویس خریداری شده را انجام دهد.

laaS

بسیاری از سازمان‌ها خودشان سخت‌افزارهای لازم را برای زیرساخت‌های پشتیبان خریداری می‌کنند و زیر هزینه‌های خرید سرورها، نصب و یکپارچه‌سازی و استخدام نیروهای متخصص برای تعمیر و نگهداری آن می‌شوند. «زیرساخت به عنوان سرویس» یا laaS این هزینه‌ها را از میان برداشته و هزینه‌های مربوط به سرورهای موردنیاز شرکت را بسیار کاهش داده و نیاز به تعمیر و نگهداری را از میان برمی‌دارد.

PaaS

شرکت‌های نوظهور در عرصه نرم‌افزار به یک زیرساخت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری قدرتمندی نیاز دارند تا اپلیکیشن‌هایی مناسب برای فضای رقابتی توسعه دهند. «پلتفرم به عنوان سرویس» یا همان PaaS یک پلتفرم مبتنی بر رایانش ابری مهیا می‌کند که می‌توان از آن برای ساخت، تست کردن و آغاز به کار اپلیکیشن‌ها استفاده کرد.

SaaS

مدل سنتی شرکت‌ها و نرم‌افزارها این است که برای هر کاربر یک لایسنس خریداری شود. زمانی که نسخه بروزرسانی اپلیکیشن‌ها عرضه می‌شود، شرکت مجبور است تا نسخه جدید را خریداری کرده تا با قوانین و استانداردهای صنعت خود همگام باشد. «نرم افزار به عنوان سرویس» یا SaaS این مدل را تغییر داده و از یک مدل آبونمان ماهانه مبتنی بر رایانش ابری استفاده می‌کند که در آن، بروزرسانی‌ها سریعا به اطلاع شرکت خواهد رسید.

XaaS

در حالی که PaaS، laaS و SaaS همگی به مدل‌های کسب و کاری خاصی اطلاق می‌شوند، به نوعی می‌توان هر محصول را به عنوان سرویس ارائه داد. XaaS یعنی «هر چیزی به عنوان سرویس» و اشاره به این دارد که هر محصولی که بتوان آن را از طریق اینترنت تحویل داد و نیازی به مغازه خرده‌فروشی نباشد را می‌توان با این مدل ارائه داد. PaaS، laaS و SaaS از متداول‌ترین اشکال XaaS هستند، ولی مدل‌های کسب و کاری دیگری از این قبیل وجود دارند مانند ذخیره‌سازی به عنوان سرویس (SaaS)، ارتباطات به عنوان سرویس (CaaS)، شبکه به عنوان سرویس (NaaS) و مانیتورینگ به عنوان سرویس (MaaS).

مدل SPI

این یک کلمه اختصاری است که به متداول‌ترین مدل‌های سرویس‌های رایانش ابری یعنی Pass، SaaS و laaS اشاره دارد.

ابر خصوصی

ابر خصوصی یک سرویس ابری برای ذخیره‌سازی و بازیابی داده‌هاست که طراحی آن طوری است که تنها یک سازمان از آن استفاده کند. کارمندان می‌توانند داخل شرکت با داده‌های موجود در این ابر کار کرده و نتایج را با همکاران خود به اشتراک بگذارند، ولی دسترسی به اطلاعات درون ابر برای افراد خارج از شرکت امکان‌پذیر نیست. شرکت‌هایی که می‌خواهند از مزایای رایانش ابری استفاده کنند، ولی کنترل کامل را روی آن داشته باشند از این مدل ابری استفاده می‌کنند.

مدل‌های سرویس‌های رایانش ابری

این روزها بسیاری از کسب‌و‌کارها سرویس‌های مبتنی بر رایانش ابری عرضه می‌کنند که از مدل‌های سنتی لایسنس نرم‌افزارها بهتر است. این مدل‌ها به صورت ماهانه وجود دارند و از طریق یک مرورگر وب قابل دسترسی بوده و به صورت منظم بروزرسانی‌ها را انجام می‌دهد. مدل‌های معمول سرویس‌های رایانش ابری شامل PaaS، laaS و SaaS می‌شود.

ابر عمومی

سرویس‌های ابری بی‌شماری وجود دارند که با استفاده از یک سرور منابع واحد به شرکت‌های زیادی خدمات ابری عمومی ارائه می‌دهند. در حالی که ابر خصوصی اجازه دسترسی به ابر را از خارج شرکت سلب می‌کند، در حالی که ابر خصوصی کاربران را طبقه‌بندی کرده تا سطح یکپارچه‌ای از سرویس‌ها را ارائه دهد. کاربران می‌توانند به اطلاعات خود در ابر عمومی دسترسی پیدا کنند، ولی امکان دسترسی به اطلاعات دیگر کاربران را ندارند.

مرکز داده

این یک ساختار است که با هدف میزبانی منابع مبتنی بر رایانش ابری مانند سرورها و دیگر تجهیزات مبتنی بر سرویس ایجاد می‌شود. بسیاری از شرکت‌های مبتنی بر رایانش ابری دارای مرکز داده‌ای خود هستند که در آن داده‌های مربوط به مشتریان خود را نگهداری می‌کنند و دسترس‌پذیری آنها را تضمین می‌کنند. بسیاری شرکت‌ها دارای مراکز داده متعددی در مناطق مختلف جغرافیایی هستند تا در صورت شکست یا خرابی یکی از آنها، تداوم سرویس دهی به مشتریان حفظ شود.

رایانش تجهیزات

زمانی که شرکت‌ها سروری را خریداری می‌کنند، احتمال اینکه از تمام منابع موجود سخت‌افزاری خود استفاده نکنند وجود دارد. با سرویس رایانش ابری، هزینه شرکت‌ها با مدل رایانش تجهیزات محاسبه می‌شود. یعنی یک سیستم «هر چقدر استفاده می‌کنید همان قدر پرداخت کنید» که در آن شرکت‌ها تنها پول منابعی را می‌پردازند که از آن استفاده می‌کنند. این استفاده معمولا محاسبه شده و صورتحساب آن براساس فعالیت‌های پهنای باند و سطوح استفاده از داده تهیه می‌شود.

ابر دوگانه

زمانی که یک سازمان سخت‌افزارهای سرور خود را برای یک ابر خصوصی در اختیار دارد، ولی به خاطر افزایش ترافیک نامنظم به منابع بیشتری نیاز پیدا می‌کند، ابر دوگانه راهکاری است که معمولا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این راهکار ویژگی های ابر خصوصی و عمومی را با هم ترکیب می‌کند و معمولا برای ذخیره‌سازی‌های معمولی از ابر خصوصی استفاده کرده و زمانی که ترافیک اینترنت افزایش پیدا می‌کند، به ابر عمومی روی می‌آورد.